Rozdział 9

Rozdział 9

Takie tam PARTY HARD w stylu One Direction….

                       

            Powoli zaczynało się robić coraz ciekawiej. Hazza był już w samych bokserkach, tak jak Lou i Niall. W pewnym momencie Nialler zauważył Charlotte oraz Emily. Natychmiast przestał tańczyć i zeskoczył ze stołu. Podszedł do nich i się przytulił. Lou i Hazz wciąż dawali niezłe przedstawienie na stole. Gdy piosenka się skończyła, , marchewa zobaczył dziewczyny.

 - Charlotte, Emily! – krzyknął uradowany. – Yyyy… Zayn?

 - A czego żeś się spodziewał? Edwarda ze „Zmierzchu”? – zaśmiał się Bad boy.

            „Tancerze” zeszli ze stołu i przytulili swoje dziewczyny. Teraz Liam wraz Danielle oderwali się od siebie i wstali z kanapy, by podejść się przywitać.

 - Czy wy już coś piliście? – zapytała Chari.

 - Tak, kilka piw… Mniej więcej. – odpowiedział Niall.

 - Gdzie macie jakiś alkohol? – rzuciła Emily.

 - W lodówce. Bierzcie ile chcecie, jest tego dużo. – powiedział Harry.

Dziewczyny poszły do lodówki i wzięły sobie coś do picia. Impreza rozkręcała się. Wszyscy tańczyli, śpiewali i ogólnie się bawili. Każdy, prócz Liam’a coraz bardziej się upijał. Było po pierwszej, kiedy ktoś (najprawdopodobniej Harry :D) zaproponował grę w butelkę. Wszyscy usiedli w kółku, a Hazz przyniósł pustą butelkę po piwie. Loczek zakręcił butelką, która wskazała na Chari.

 - Jakie by jej dać wyzwanie? – zapytał się Hazaz.

 - Hej! Myślałam ,że gramy na prawdę i wyzwanie. – odpowiedziała lekko oburzona i zdziwiona Chari.

 - No właśnie! – zawołała Emi.

 - Ale wy dziewczyny, będziecie wybierały samą prawdę.– powiedział jak zwykle, pewny siebie Lou.

 - Skąd wiesz? – dopytywała się Danielle, która w tej chwili wtrąciła się do tej, jakże intrygującej konwersacji.

 - Bo znam was na wylot. – odparł marchewa

 - I nie ma prawdy! – zawołał Niall

 - Można było się domyśleć. – powiedziała Chari z ironią w głosie. Nie była zbyt zadowolona z wyzwań.

 - Tak więc masz yyy …- zaczął Harry, lecz nie pozwolono mu dokończyć.

 - Tylko coś łatwego.– przerwała mu dziewczyna.

 - Niech ci będzie. Masz całować się z Louis’em przez 2 min.

 - Ok.

Charlotte wstała i chwiejnym krokiem podeszła do Lou. Usiadła mu na kolanach. Zarzuciła ręce na jego szyję i zaczęła go namiętnie całować. Czuła się wspaniale, choć zastanawiała się co tak na nią działa: alkohol w jej organizmie czy bliskość Louis’a. Marchewa był najwyraźniej zadowolony z zaistniałej sytuacji. Ręce chłopaka powędrowały na jej plecy i bezcelowo przesuwały się w górę i w dół. Gdy oderwali się od siebie Zayn powiedział:

 - Nie wiedziałem, że 2 min to tak naprawdę 10. Dłużej się nie dało?

 - Chyba się nie dało Zayn. I wy się cały czas na nas gapiliście? – zapytał Louis.

 - Tak, bo to było bardzo interesujące. – bez zastanowienia odparł Hazza.

 - Idioci. – parsknął Loui

            Charlotte wróciła na swoje miejsce i zakręciła butelką. Szyjka butelki wskazała na Zayn’a. Przez dłuższy czas była bardzo zamyślona, lecz po chwili Char uśmiechnęła się cwaniacko.

 - No więc Zayn, masz zrobić dla naszej trójki striptiz. – rzuciła, wskazując na resztę dziewczyn.

 - Yyy… Ok., włączcie muzykę. – powiedział wstając.

 - Ale, nie tutaj, tylko w oddzielnym pokoju. – wtrąciła się Emily.

            Chłopak był zdziwiony zachowaniem dziewczyn, lecz poszedł z nimi na górę. Weszli do pokoju Niall’a. Zayn zamknął pokój. Danielle, Charlotte i Emily ciągle się uśmiechały i coś miedzy sobą szeptały. Dziewczyny włączyły muzykę i usiadły na łóżku. Zayn trochę się speszył , ale zaczął się rozbierać. Kiedy już kończył ściągać spodnie do pokoju z krzykiem wpadli zdenerwowani chłopcy.

 - Koniec tego rozbierania się. – rzucił Harry.

 - Ty rozbierasz się codziennie. – powiedziała wrogim tonem Emily, gdyż przerwali jej przedstawienie, które najwyraźniej bardzo jej się podobało.

 - Ale to co innego.– rzekł Hazza.

 - To jest jedno i to samo, Hazz. – odparła Emi.

            Po chwili odezwała się Charlotte, klepiąc Danielle po ramieniu:

 - A mówiłam ci, że w pewnym momencie wbiegną z krzykiem?

 - Faktycznie, miałaś rację. – odparła.

 - To gdzie jest moje 50 funtów? – dopytywała się Char.

 - Dam ci potem. – rzuciła Dan.

 - Hej. My tu jesteśmy! – wtrącił się Louis.

 - Lepiej chodźmy na dół. – powiedział Liam.

Wszyscy zeszli na dół. Podeszli do lodówki i każdy wziął sobie po jednym piwie. Oczywiście oprócz Liam’a. Dziewczyny usiadły na swoich miejscach, ale chłopaki zaczęli mieć wątpliwości co do dalszej gry.

 - Czego wy się boicie? – zapytała Emily. – Przecież to tylko gra.

 - No tak, ale po tym wyzwaniu Zayn będzie się mścił. – powiedział Liam.

 - Jak jest pijany to można się po nim wszystkiego spodziewać. Pewnie da wam takie same wyzwanie. A tego nie chcemy. – odparł Lou.

 - Chłopaki, wykorzystajmy to, że dobrze się bawimy i dokończmy tę grę. – Charlotte wtrąciła się do rozmowy.

 - Okej , ale żeby potem nie było, że nie ostrzegaliśmy. –powiedział Harry.

Chłopcy usiedli obok dziewczyn, a Zayn zakręcił butelką. Wypadło na Emily. Bad boy uśmiechnął się tajemniczo.

 - Masz… zrobić mi striptiz w oddzielnym pokoju.

 - Tak i może frytki do tego. – powiedziała zdenerwowana dziewczyna.

 - Poproszę! – zawołał Niall.

 - Ja się nie zgadzam. – zaprotestował Harry.

 - Hazz nie wtrącaj się. Nie ma wykrętów. – odparł Zayn z założonymi rękami.- Same chciałyście grać dalej.

 - Dobra , ale jeśli Char zrobi to ze mną. – rzekła Emi.

 - Żartujesz sobie?! – wtrąciła Chari. – To twoje wyzwanie.

 - Ale to ty wymyślałaś zadanie dla Zayn’a! – zawołała Emily.

 - To idziesz czy mam Cię zanieść? – zapytał Zayn.

 - Dobra idę. – złapała Char za nadgarstek. – Ale ty idziesz ze mną.

 - Jeszcze ja, jeszcze ja! Zayn mogę? – krzyczał Niall. Mulat pokiwał głową. Po chwili blondasa już z nimi nie było.. – A później chcę frytki.

            Wbiegł na schody i pognał do swojego pokoju. Emily wciąż ciągnęła Charlotte za rękę, a Zayn idąc za nimi tylko się uśmiechał. Weszli do pokoju i wtedy brunet zamknął drzwi. W końcu Char powiedziała :

 - To wy idźcie na balkon, a my się umówimy co będziemy tańczyć.

            Chłopcy posłusznie wyszli z pomieszczenia. Emily wykorzystując okazję, zamknęła przezroczyste drzwi. Biedni chłopcy nie mogli wyjść. Dziewczyny zaczęły skakać z radości i cieszyć się jak idiotki. Śmiały się i uśmiechały. Zayn przyglądał się z zainteresowaniem co one robią.

 - Yyy… ok.? – powiedział. – Wypuśćcie nas stąd.

 - Nie ma mowy chłopczyku. – uśmiechnęła się Em. – Wybacz striptiz odwołany z powodu nieobecności klientów.

Obie dziewczyny tanecznym krokiem wyszły z pokoju i zbiegły na dół. Wszyscy zaczęli się gapić zdziwionym wzrokiem.

 - Co zrobiłyście z Zayn’em i Niall’em? – zapytał Liam.

 - My nic. Gdzieś sobie poszli. – wzruszyła ramionami Chari z miną niewiniątka. – Musimy już wracać, bo Beth i Natalie nie wiedzą gdzie jesteśmy.

 - Tak szybko? – zapytał Lou ze smutną miną.

 - Tak wyszło. – Charlotte podeszła do chłopaka i pocałowała go w policzek. – Do jutra.

Emily podeszła do Harry’ego i również go pocałowała. Dziewczyny pożegnały się ze wszystkimi i podążyły chwiejnym krokiem w stronę domu. Gdy weszły do domu Charlotte zaczęła śpiewać , a Emi tarzała się po podłodze ze śmiechu. Na dół po schodach zeszły wkurzone Beth i Natalie. Zaprowadziły pijane dziewczyny do swoich pokojów. Przez chwilę dało się słyszeć donośny śpiew przyjaciółek.

            Rano Charlotte obudził głośny dźwięk telefonu. Podniosła się szybko i natychmiast tego pożałowała. Ból głowy był nie do zniesienia. Z powrotem opadła na poduszkę.

 - Cholerne Party Hard w stylu One Direction. – wymruczała pod nosem. – Nigdy więcej nie dam się zaprosić na taką imprezę.

            Sięgnęła ręką na szafkę nocną, by chwycić telefon. Zobaczyła na wyświetlaczu numer mamy. Ogarnęła myśli i już miała odebrać, kiedy kobieta przestała dzwonić. Char westchnęła i odłożyła telefon. Po chwili dostrzegła na szafce szklankę z wodą i tabletki przeciw bólowe. W takich chwilach dziękowała, że ma tak wspaniałą siostrę jak Natalie. Połknęła lek i wzięła spory łyk picia. Po chwili do pokoju weszła Natalie z telefonem przy uchu. Uśmiechnęła się na widok półprzytomnej siostry.

 - Wiesz mamo, Charlotte śpi. Jak się obudzi to do was zadzwoni.- kłamała jak zawsze, kiedy musiała kryć dziewczynę. – No to do usłyszenia.

            Rozłączyła się i usiadła na łóżku obok cierpiącej siostry. Uśmiech nie schodził jej z twarzy. Char czuła, że Nat ma ochotę zacząć się śmiać.

 - Jak się czujesz? – zapytała po długiej chwili ciszy ciszy.

 - Gorzej być nie może. – powiedziała, a siostra zaczęła się śmiać. Popatrzyła na nią z wrogim spojrzeniem.

 - No co? – zdziwiła się. – Tyle razy mówiłam Ci, żebyś nigdy tyle nie piła.

 - Nie dobijaj mnie. – odparła dziewczyna, zakrywając twarz kołdrą. – Nie dość, że boli mnie głowa to jeszcze nic nie pamiętam. Co się działo jak wróciłyśmy do domu?

 - Śpiewałyście, krzyczałyście i śmiałyście się. – rzuciła obojętnie. – Zachowywałyście się jak każdy pijany człowiek.

 - Krzyczałyśmy? Co krzyczałyśmy? – dopytywała się.

 - Mówiłaś, że Danielle jest Ci winna 50 funtów. Coś ci się przypomina? – powiedziała.

            Wtedy Char przypomniała sobie zakład z dziewczyną Liam’a oraz striptiz w wykonaniu Zayn’a. Na jej twarzy automatycznie pojawił się lekki uśmiech.

 - Być może, wspomnienia wracają. Tak bardzo powoli. – rzuciła. – Jak się czuje Emily?

 - Podobnie jak ty. – odparła obojętnie siostra.

 - Zdycha? – zapytała Charlotte lekko unosząc głowę.

 - Tak. – powiedziała. – Wstała jakąś godzinę temu, a teraz siedzi z Beth w kuchni i próbuje sobie przypomnieć co wczoraj robiła. Dobra, ja nie będę Ci przeszkadzać. Śpij dalej i regeneruj siły na dzisiejszy dzień.

            Dziewczyna uśmiechnęła się i wyszła z pokoju siostry.